เทิดศักดิ์.....ด๊อกเตอร์หนุ่ม...ดีกรีเมืองนอกคนหนึ่ง.. เพิ่งเรียนจบมาใหม่ ๆ จึงเดินทางกลับประเทศไทย... ด้วยฐานะร่ำรวย..เรียกว่า..มีหน้ามีตาในสังคม.. จึงอยากไปออกเที่ยวเปิดหูเปิดตา..ที่ต่างจังหวัด.. ก็ขับรถเบ๊นซ์คันโปรด..ไปเที่ยวอย่างสบายใจ.. เผอิญ..คิดถึงเพื่อนเก่า.. จึงอยากไปเยี่ยม... ด้วยความทุระกันดารของบ้านนอกเมืองนา... ถนนหนทางก็ลำบาก.. ช่วงนั้นหน้าฝนพอดี... จึงทำให้รถของเทิดศักดิ์..ติดหล่ม..ไม่สามารถขับต่อไปได้... พยายามอยู่นานแต่ก็ไม่เป็นผล... ก็พอดี..ได้เวลาเลิกงาน...กลับบ้านกลับช่อง.. ของพี่น้องชาวไร่-ชาวนา.. เผอิญลุงหมู....จูงคอยมาพอดี... เทิดศักดิ์จึงร้องขอ..ขอความช่วยเหลือ.. >>>…แต่ด้วยกำลังของลุงหมู..กับเทิดศักดิ์... >>>…ก็ไม่สามารถดันแรงรถให้ขึ้นหล่มได้... ลุงหมู..จึงคิดหาตัวช่วย... >>>…...ได้การหละ...(เกิดไอเดียแบบชาวไร่ชาวนา)... >>>…เดี๋ยวข้าให้...ไอ้ทุย..ของข้าช่วย.. ลุงหมูจึงผูกเชือกไว้ที่กันชนรถด้านหน้า... พอผูกเสร็จ... แกก็ร้องตะโกนเสียงดังว่า... >>>…เอ้า...ไอ้ดำ...ออกแรงหน่อย.. >>>…ไอ้เผือก...เร็ว ๆ..ออกแรงโว้ย.. >>>…เอ้า...เจ้าทุย...ดึงอีกนิด...เกือบแล้ว...เกือบแล้ว.. ไม่ถึง 2 นาที... เจ้าทุย..ก็สามารถดึงรถเบ๊นซ์ของเทิดศักดิ์ขึ้นจากหล่มได้... พอรถขึ้นจากหล่มได้... เทิดศักดิ์..ก็อดสงสัยไม่ได้ว่า... >>>…เอ๊ะ. !!!! ทำไม...ลุงหมูถึงได้เรียกชื่อควายตัวเดียวตั้งหลายชื่อ...? >>>…เดี๋ยวเรียกไอ้ดำ..ไอ้เผือก..เจ้าทุย...??????? ลุงหมู... >>>…อ๋อ...ที่ข้าเรียกมันหลายชื่อ... >>>…มันไม่รู้..มันไม่เห็นหรอก...(มันตาบอด)... >>>…สงสัย..เจ้าทุยมันคงคิดว่า... >>>…คงมีควายเพื่อนมันอีกหลายตัวมาช่วย...(55555)... ========================================== นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า.. คนเราไม่ใช่ว่าจะวัดที่ใบปริญญา..ว่าคุณจบมากี่ใบ..ระดับไหน.. แต่วัดกันที่คุณธรรม...ความมีน้ำใจ... แม้ว่าลุงหมูแกจบแค่ ป. ๔ แต่แกก็มีน้ำใจ...และรู้จักแก้ปัญหา... ในชีวิตของคนบ้างคน..บางครั้งเมื่อเจอปัญหา..ก็ไม่สามารถแก้ปัญหาได้.. เหมือนเศษผงเล็ก ๆ ที่เข้าตาเรา...เรายังต้องอาศัยให้คนอื่นเขี่ยให้... >>>…ดังนั้น..เวลามีปัญหา..เพื่อนของเราก็พร้อมมีน้ำใจแบ่งปันให้เสมอ... >>>…อย่าลืม..ปรึกษาผู้รู้บ้าง...ไม่มีใครรู้ทั้งหมดทุกเรื่อง.. >>>…เรื่องบางเรื่อง...ลองถามเด็กอนุบาลดู...เราคิดได้ตอบได้..(จริง ๆๆ)... หลวงตา...แว่นน้อย.. |
ที่มา : เรื่องเล่า...หลวงตา..น้อย
No comments:
Post a Comment